The Top End

20 april 2010 - Batchelor, Australië

Het is grappig hoe je de campings onthoudt. Het heeft ofwel te maken met de mensen die je er tegenkomt, of met de dieren die het verblijf meer, of soms minder aangenaam maken. De emu's in Exmouth waren erg leuk, de mieren in Albany daarentegen een stuk minder. Fremantle had prachtige kakatoes, en Fitzroy Crossing had z'n sprinkhanen. Kikkers in de douche vanaf Katherine tot nu, maar ook veel meer kangaroos. Duizenden vleermuizen die overvlogen in Kununurra en bijtende groene mieren in Katherine.

Wat de mensen betreft. Onze biker-vrienden 'Bear' en 'Ned' waren na onze eerste nacht in Kununurra al vroeg vertrokken. We hadden niet echt afscheid kunnen nemen en dat knaagde toch een beetje. Groot was onze verbazing dat we ze in Katherine (500 kilometer verderop) ineens in de winkel achter ons zagen staan. Ze hadden ons op de parkeerplaats zien lopen en hadden de motoren geparkeerd om toch nog even een laatste knuffel en een handdruk te geven. Zij gaan terug naar Sydney en wij gaan de andere kant op.

Een nog grotere verrassing wachte in Katherine op Bas en Laura. Dachten ze in Broome voorgoed afscheid te hebben genomen van Lukas en Lisa, hun zwitserse vriendjes, niets was minder waar. Op de dag voor ons vertrek uit Katherine draaien ze met hun camper ineens de camping op. We hebben maar een nachtje verlengd om het kindergeluk niet direct weer wreed te verstoren.

Laura bij Katherine RiverKikker in het speelgoedKangaroe

Katherine, onze stop na Kununarra was erg leuk. Hadden we 8 jaar geleden de nabijgelegen immense Katherine Gorge nog vanuit de lucht bekeken met een helikopter. Dit keer zijn we op de boot gegaan. Een heel ander perspectief dat een zeer goede indruk geeft van de hoogte van de steile rotswanden die aan weerszijden omhoog komen. Bas was wild enthousiast van de vleermuizen die in de bomen naast de gorge hingen te flapperen met hun vleugels. En Laura met haar nieuwe stopwoordje, 'stop even', had hele verhalen over de krokodillen die er rondzwommen (we hebben er exact één gezien). Verder hebben we gerelaxed in de lokale hot springs en zijn we naar de Cutta Cutta caves geweest. Een erg groot grotten stelsel, waar de muren en het plafond één grote sterrenhemel lijkt te zijn. Cutta is dan ook ster in het Aboriginals (of Aboriginees)

Katherine Gorge'Gezicht' in Cutta Cutta Caves

Kununurra was helemaal 'Australia the Movie'-gek. Deze blockbuster van vorig jaar was grotendeels opgenomen in de Kimberleys en werd commercieel goed uitgemolken. Nicole Kidman en Hugh Jackman deden zelfs lokaal inkopen! Rogier heeft een vliegtripje gedaan over de Bungle Bungles. Als een kind zo blij dat ie op de plek van de co-piloot mocht zitten had hij een geweldig uitzicht over de bijenkorf-achtige formaties die zo'n 50 meter boven de grond uitsteken. Onderweg werd er nog over het uitgestrekte Lake Argyle meer gevlogen en kreeg je een goede indruk van de omvang van de naastliggende diamantmijn.

Lake ArgyleRegen over de KimberleysBungle BunglesRegenwolk boven de Kimberleys 2

Er zijn van die plaatsen waar je goede herinneringen aan hebt. Acht jaar geleden waren we ook in Australië en kwamen we op een paradijselijk plekje. Douglas Daly. Zo'n 60 kilometer van de Stuart Highway die Alice Springs met Darwin verbindt. Een vergeten plek, want aan de oostkant ligt het immense Kakadu National Park en een uurtje verder naar het noorden ligt Litchfield National Park. De twee grote trekpleisters van het Northern Territory. We hadden behoefte aan een beetje rust en kwamen uit op een prachtige camping aan de rivier de Douglas. Een snelstromend watertje dat zich een weg heeft gebaand door wat rotsen en waar je na een kilometer lopen een heerlijk strandje hebt waar je lekker kan zwemmen. Nadat we West Australië achter ons hadden gelaten begonnen we ons steeds meer te verheugen op ons paradijsje. Vol enthousiasme vertrokken we uit Katherine en de weg er naartoe konden we ons nog precies voor de geest halen. Daar had je de Fenton Airstrip één van de vele oude vliegvelden die in WOII als basis voor de geällieerden dienst deden. Even verderop was de afslag naar de hot springs, waar het water met 60 graden uit de grond omhoog komt en waar we destijds met onze Toyota Hiace campertje door een halve meter water moesten rijden voor we ons aan het heerlijke water over konden geven. En daar had je de camping. Tot onze grote verbazing waren we de enige kampeerders. De ontvangst was niet al te hartelijk en Susan en ik keken elkaar vol verbazing aan. Was dit het nou? De camping lag er nog net zo bij als acht jaar terug. Tegen een zijtakje van de rivier en met veel groen. We lieten ons niet uit het veld slaan, ook niet door het bordje bij de receptie: 'Look Out! Snakes!'. We zijn langs de rivier gaan lopen en daar stond een bordje: 'Saltwater crocodiles have been sighted in this area: No Swimming'. We hebben onze weg vervolgd en zijn uitgekomen bij de 'Arches'. Twee uitgesleten massieve rotsblokken die als een soort Arc de Triomph zijn uitgesneden in de rivier. Het was prachtig. We haalden weer wat oude herinneringen op en zijn daarna naar de camping terug gegaan. 's Avonds liepen de kangaroos om onze camper en Bas en Laura hadden de grootste pret. Een hele camping voor zichzelf. De beleving was anders dan acht jaar geleden, maar het voelde nog steeds goed. We hoorden later dat de mensen pas na het regenseizoen hier naartoe komen en aangezien de regen laat valt dit jaar laten de toeristen nog even op zich wachten. Wij niet en we hebben er geen tel spijt van gehad.

Robin Falls, Adelaide RiverThe Arches in Douglas DalyBas en Laura bij Hayes Creek Roadhouse

 

De volgende paar dagen hebben we overnacht op een cattle station, Mount Bundy bij Adelaide River. Het is een veeboerderij, maar dan 100 keer zo groot als dat we ze in Nederland kennen. De paarden en koeien liepen bij ons over de camping, en tientallen kikkers bevolkten de toiletten. Hier werden we nogmaals verrast door de komst van onze Zwitserse vrienden. We hadden wel gezegd dat we hier gingen overnachten, maar zij hadden in eerste instantie andere plannen. Hier hebben we nu definitief vaarwel gezegd, dat wil zeggen als hun vlucht van aanstaande dinsdag inderdaad doorgaat. We hoorden gisteren pas van de vulkaanuitbarsting in Ijsland en we hopen dat het geen gevolgen heeft voor de reis van Susan haar ouders naar Bali over 1,5 week. Fingers crossed.

Op Mount Bundy heeft Susan haar hart op kunnen halen. Ze heeft een hele mooie paardrijtocht gemaakt op een Australian Quarterback paard. Grote gedeeltes gingen in volle gallop door velden met kangaroes en langs een verlaten vliegveldje, waar de wrakstukken van de tweede wereldoorlog nog lagen weg te roesten.

Susan aan het paardrijdenBas met koe op Mount Bundy StationLaura op PaardWe hebben nog een kleine 2 weken te gaan in Australië en we zijn al bijna bij Darwin. Dik voor op schema dus, maar dat is geen probleem. Er is hier genoeg te beleven. Daarover de volgende keer meer.

Groeten

De Schippertjes.

 

PS: Faab en Gerjanne, van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter!

Foto’s

6 Reacties

  1. De Kampenkoppen:
    20 april 2010
    Zo globetrotters het laatste stukje Australie voor de boeg.
    Jullie zien er allemaal goed uit op de foto's.
    Wart-Jan vond het erg leuk om een kaart te ontvangen uit Australie. Hij kwam een dag naar zijn verjaardag. Goed getimed dus!!
    We wensen jullie nog veel plezier de laatste dagen in Australie en daarna een heerlijke vakantie op Bali.

    gr.
    LL
  2. Marga:
    20 april 2010
    lekkerrrrrrr kleurtje hebben jullie.
    Mooi horo al die avonturen te lezen.
    En bijzonder dat sommige mensen steeds weer op je pad komen.
    Heel veel plezier nog!
    Groetjes
  3. Fabian:
    20 april 2010
    Dank voor de felicitaties. Goed omte lezen dat jullie het ook zo naar jullie zin hebben! Geniet er nog maar mooi van, en tot snel weer in Nederland!
  4. Fabian:
    20 april 2010
    p.s. die kinderen kunnen zo model worden zeg! Prachtige fotos van de prachtige kinderen.
  5. Hanneke Schoon:
    20 april 2010
    Leuk dat jullie nog wel even goed afscheid konden nemen van Bear en Ned.

    Wat een geweldige foto's. Ze worden steeds mooier. Die van de Gorge zijn prachtig. En die van de kikker in het speelgoed is leuk.

    Fingers crossed voor de vlucht van Susan's ouders.
  6. de Mannetjes:
    20 april 2010
    Hoi hier even een krabbel van de mannetjes.
    Wat zien jullie er goed uit zeg !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    En wat worden de kids groot. Echt net fotomodelletjes.
    Geniet nog maar even daarzo in australie.
    Heel veel liefs van ons allemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!